تاثیر گوجه فرنگی پخته بر آفتاب سوختگی

گوجه ‌فرنگى ابتدا به ‌عنوان گیاه زینتى در باغچه ‌ها مورد استفاده قرار گرفت و به نام سیب طلایى یا سیب عشق معروف شد.

به گزارش هلوکوک، مصرف گوجه ‌فرنگى به‌ عنوان نوعى سبزى از قرن نوزدهم میلادى به بعد شروع شد و بعد از جنگ جهانى اول به ‌تدریج بر مصرف آن اضافه شد، ‌طورى که امروزه به صورت خام و پخته یا به ‌صورت سس و رب موارد استعمال زیادى دارد.

بررسی ترکیبات و مواد موجود در گوجه فرنگی نشان می دهد که در میوه گوجه فرنگی رسیده، گلوکز، فروکتوز، ساکاروز و تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای ترپتوفان وجود دارد.

اسید آلی اصلی و عمده موجود در گوجه فرنگی، اسید سیتریک است. اسیدیته میوه به تدریج از مرحله سبزی به طرف قرمز شدن افزایش می یابد و حداکثر آن، موقعی است که قرمز شدن و رنگ عوض کردن آن آغاز می شود و پس از آن رو به کاهش می گذارد.

ماده رنگی اصلی و عمده گوجه فرنگی کاروتنوئید، بتاکاروتن و لیکوپن است. حداکثر مقدار کاروتنوئیدها در حالتی است که گوجه فرنگی در زیر تابش مستقیم نور رشد می کند.

میوه نارس گوجه فرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز کرد به علاوه خوردن برگ آن که به عنوان دارو در مواردی تجویز می شود، باید در حد اعتدال و به مقدار مجاز و محدود، در حدی که پزشک تعیین کرده مصرف شود چراکه برگ آن هم سمی است.

در چین از جوشانده ریشه، شاخه ها و برگهای مسن گوجه فرنگی برای رفع دندان درد استفاده می کنند و خود گیاه نیز خاصیت حشره کش دارد.

ماده‌ای سمّی به نام سولانین در گوجه‌فرنگی سبز و نارس وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت می‌شود و دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم ایجاد را می‌ کند.

در هند و چین از میوه گوجه فرنگی به عنوان ملین استفاده می شود و برای تقویت مسلولین(مبتلایان به بیماری سل)، تبهای حصبه ای، رفع ورم ملتحمه چشم، آماس گوش(اوتیت) و دفع سنگ کلیه تجویز می شود.

در اندونزی از گرد برگهای خشک کوبیده گوجه فرنگی، برای رفع آفتاب سوختگی پوست و صورت استفاده می شود. از پاشیدن آب دم کرده برگ گوجه فرنگی، برای دفع آفت کلم به نام کاترپیلار نتیجه خوبی گرفته شده است.

مصرف گوجه ‌فرنگی برای مبتلایان به درد مفاصل تجویز شده و برای مبتلایان به نقرس و روماتیسم مفید است.

گوجه ‌فرنگی، خنک و اشتها ‌آور است و آب آن برای رشد و نمو بهتر طفل موثر است.

گوجه فرنگی به علّت دارا بودن ویتامین‌هایA ، B، C، K و مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر و آهن در تأمین انرژی و تقویت بدن نقش موثری ایفاء می ‌کند.

گوجه ‌فرنگی یکی از مهمترین منابع ویتامین A محسوب می شود بنابراین در تقویت بینایی، تقویت و سلامتی پوست و مخاط‌ ها(دهان و بینی) رشد و نمو استخوان‌ها ضروری است.

گوجه ‌فرنگی سرشار از ویتامین‌های B1  و B2 است از این جهت در تسکین دردهای عصبی، رفع بی ‌اشتهایی، درمان یبوست، نقصان ترشح شیر مادر و تورم‌ دهان تجویز می ‌شود.

گوجه ‌فرنگی، بدن را در برابر امراض و بیماری‌های عفونی حفظ می‌ کند.

مصرف گوجه ‌فرنگی نیرو و نشاط می ‌بخشد و پوست و دانه‌های آن به هضم غذا کمک و روده‌ها را پاک می ‌کند.

آب گوجه ‌فرنگی ادرار‌آور مفیدی است.

برای تمیز کردن خون باید از آب گوجه فرنگی و کرفس به نسبت مساوی و به مقدار 3 فنجان در روز، قبل از غذا و به مدت سه هفته استفاده کرد.

گوجه ‌فرنگی هضم مواد نشاسته‌ای را آسان می ‌کند و به همین جهت از آن سس درست کرده و با حبوبات پخته مصرف می ‌کنند.

مصرف گوجه ‌فرنگی برای اشخاصی که مبتلا به سنگ کلیه و مثانه و کبد هستند، تجویز شده است.

گوجه ‌فرنگی پس از لیموترش بیش از سایر میوه‌ها ویتامین C دارد و دارای مقدار زیادی فسفر، آهن، سیلیس و کلسیم است.

گوجه فرنگی گرچه دارای اسید سیتریک است اما بدن را قلیایی می‌‌کند.

بوی برگ ‌های گوجه ‌فرنگی، زنبورهای خرمایی را ناراحت می‌ کند بنابراین می ‌توان بوته گوجه ‌فرنگی را در باغ‌ها و بوستان‌ها کاشت تا از گزند زنبورها در امان باشند.

اگر در محل مورچه ‌ها چند عدد برگ گوجه ‌فرنگی بگذارید، بوی این گیاه مورچه ‌ها را فراری می ‌دهد.

برای تمیز کردن لکه جوهر بر روی لباس، یک تکه پنبه را در آب گوجه فرنگی فرو برده و روی لکه جوهر بمالید سپس آن را بشویید.

اگر پوست شما کک و مک  دارد، هر روز آن را با آب گوجه فرنگی تمیز کنید. کم کم کک و مک ‌ها را از بین می ‌برد.

برای جلوگیری از مزاحمت حشرات می ‌توانید برگ ‌های گوجه ‌فرنگی را به بند بکشید و آن ‌را در اطاق خود بیاویزید، با این کار حشرات فرار می ‌کنند.

سالاد کاهو و گوجه ‌فرنگی درمان کننده امراض عصبی هستند.

خوردن گوجه ‌فرنگی، برای بعضی بیمارانی که دچار حساسیت یا آلرژی مانند خارش بدن، قرمز شدن پوست، آسم و کهیر هستند، ضرر دارد.

گوجه ‌فرنگی نارس و کال هضمش سنگین است بنابراین خوردن آن باعث دل درد می ‌شود.

سرخ کردن زیاد گوجه فرنگی در روغن باعث سنگینی هضم آن می ‌شود و روی آتش کباب کردن آن مناسب است.

برای دریافت لیکوپن گوجه فرنگی پخته بخورید.

مطالعات زیادی نشان داده است که افراد با خوردن مقادیر زیادی گوجه فرنگی، کمتر به حملات قلبی و سرطان هایی مانند سرطان پروستات، سینه، ریه، معده، لوزالمعده، روده ، دهان و گردن مبتلا می شوند. البته این گفته به این معنا نیست که شما در هر وعده غذایتان گوجه فرنگی بخورید.

گاهی اوقات پختن مواد غذایی باعث کاهش ویتامینها یا سایر مواد مغذی موجود در آنها می شود اما در مورد گوجه فرنگی این مطلب صدق نمی کند و گوجه فرنگی پخته بهتر از گوجه فرنگی خام است.

بسیاری از رنگدانه های گیاهی مفید موجود در میوه ها و سبزیها، (آنتی اکسیدانها) است که بدن ما برای ترمیم سلولهای تخریب شده توسط رادیکالهای آزاد، به این مواد نیاز دارد.

لیکوپن موجود در گوجه فرنگی، یک آنتی کسیدان قوی است که خطر ابتلاء به سرطان را کاهش می دهد. همچنین از تبدیلLDL کلسترول مضر در بدن بهLDL اکسیده ( که در سرخرگ ها پلاکت ایجاد می کند )، جلوگیری کرده و بدینوسیله از حملات قلبی پیشگیری می کند.

خواص آنتی اکسیدانی لیکوپن از آفتاب سوختگی نیز جلوگیری می کند.

اگر شما گوجه فرنگی را به صورت خام مصرف کنید، قسمت اعظم لیکوپن آن، به علت هضم نشدن، از بدن دفع می شود. عمل پختن، دیواره سلولی گوجه فرنگی را شکسته و باعث می شود لیکوپن در دسترس بدن قرار گیرد و بیشتر جذب شود. بهترین منابع آن شامل سس گوجه فرنگی، رب گوجه فرنگی و گوجه فرنگی کنسرو شده است.

لیکوپن در سایر سبزیجات و میوه های رنگ روشن مانند هندوانه و گریپ فروت سرخ نیز وجود دارد. شاید شما از خوردن گوجه فرنگی خام لذت بیشتری ببرید. البته گوجه فرنگی خام نیز منبع خوبی از ویتامین های A و B، فیبر و املاح است و کالری کم و مزه خوبی دارد.

اما شما نباید همیشه تنها یک نوع میوه یا سبزی بخورید. توصیه می شود انواع مختلفی از میوه ها و سبزی ها را بخورید که منابع خوبی از ویتامین ها و املاح هستند و جهت تنظیم اعمال بدن، مفید و ضروری است.

منبع: ایسنا